Bir zamanlar sevdiğim ve unuttuğum insanlığa...
Kendimi ne kadar seviyordum, bir bilsen...
Kendime ihanet ettim senin için. Aldattım kendimi, kendi yalanlarıma inanarak yaşadım. Gülünç ve şimdi loş bir odanın sessizliğini bozan hıçkırıklarımı dinleyerek, insan olmanın zor olduğunu düşünüyorum.
Dünya dediğin nedir ki? Aynı konakta misafiriz. Unutulacak birer hatırayız hepimiz.
Sorular var, cevaplarından korkularak sorulmayan.
Konuşsak mı acaba?
Neden öldürdün beni, bana kendimin ne kadar büyük bir yüreğe sahip olduğumu göstererek?
Suç olur muydu...? Duyuyor musun? Ben..
shirinlia.blogspot.com'daki son postu ile
1 Yorumlar
değerli içeriğiniz için teşekkür ederim.
YanıtlayınSil